یکی از پیچیده‌ترین شخصیت‌پردازی‌هایی که تا به حال در سینمای ایران به نمایش گذاشته شده است؛
بُعدی از انسان که تاکنون در بازنمایی‌های سینمایی مغفول بوده و حالا آرام‌آرام به واسطه بازخوانی آدم‌های جنگ، می‌شود به آن نزدیک شد؛
چیزی در خانم خیری هست که در عین‌حال که خیلی واقعی است، خیلی هم به شکلی خاص، ملی است؛ درست به اندازه واقعیت داشتن وقوع جنگ و دقیقا همان قدر خاص که کسی در آن مقطع از تاریخ ایران می‌توانست طور متفاوتی بیندیشد و بر اساس آن عمل کند و جریان تاریخ را تغییر دهد.
